Zadebiutowała pierwsza k-popowa grupa o nazwie BIG OCEAN, w której wszyscy członkowie mają wady słuchu.
Grupa, będąca częścią agencji Parastar Entertainment, składa się z rapera Lee Chan-yeona (26 lat), głównego wokalisty Park Hyun-jina (25 lat) i rapera Kim Ji-seoka (21 lat). Parastar to agencja specjalizująca się w wyszukiwaniu niepełnosprawnych artystów.
Zadebiutowali 20 kwietnia, w Dzień Osób Niepełnosprawnych w Korei, z piosenką „Glow”, która jest remakiem utworu „Hope” zespołu H.O.T. Co ciekawe, dodali język migowy do swojej choreografii.
Według artykułu opublikowanego przez Chosun Ilbo – każdy z członków grupy stracił słuch w innym momencie swojego życia. Kim Ji-seok urodził się głuchy, Park Hyun-jin stracił słuch w wieku trzech lat, a Lee Chan-yeon stał się głuchy w wieku 18 lat.
Cała trójka opanowała umiejętność czytania z ruchu warg w celu komunikacji i używa implantów ślimakowych i aparatów słuchowych by nie mieć większych problemów w komunikacji. Jednak początkowo nie byli biegli w języku migowym. Przygotowując się do debiutu, nauczyli się koreańskiego języka migowego (KSL), amerykańskiego języka migowego (ASL) i międzynarodowego języka migowego (ISL). Pomimo to, artyści spotkali się z krytyką w Internecie za ich niedoskonałe umiejętności posługiwania się językiem migowym.
Przed debiutem jako idole wielu ich znajomych obawiało się tego projektu, ponieważ wszyscy mieli pracę w pełnym wymiarze godzin. Lee Chan-yeon pracował jako audiolog w Korea University Anam Hospital, Kim Ji-seok był członkiem Seoul Disabled Ski Association, a Park Hyun-jin był znanym YouTuberem, który dokumentował swoje codzienne życie z niepełnosprawnością.
Chociaż mieli stabilną pracę, podjęli decyzję o podążaniu za swoimi marzeniami o zostaniu idolami. Wybór ten doprowadził do pytań, dlaczego podjęli takie ryzyko. Odpowiedzieli, że chcą realizować swoje pasje i aspiracje.
Kim Ji-seok przyznał, że ze względu na swoją niepełnosprawność często otrzymywał rady, by podejmować pracę fizyczną lub techniczną. Ta rada była zarówno troską, jak i krzywdzącym stereotypem. Mimo to wierzył, że wybór pracy, którą naprawdę kocha, wypełni pustkę i przyniesie mu szczęście.
Szkolenie stażystów przez dwa lata było ciężką podróżą. Park Hyun-jin, jako główny wokalista, wyjaśnił, że nauczył się śpiewać za pomocą aplikacji mobilnej, która mierzy wysokość dźwięku i zapamiętuje każdą nutę poprzez uczucie w mięśniach brzucha, a nie przez słuch. Z powodu niestabilnego wokalu użyli technologii AI do korekcji głosu.
Nauka tańca była dla nich trudna, ponieważ utrzymanie rytmu było wyzwaniem; używali smartwatchów, które wibrowały w rytm i monitorów, które migały światłami co osiem uderzeń. Ćwiczyli na lokalnych festiwalach muzycznych i uczyli się, jak radzić sobie w hałaśliwym otoczeniu. Skrupulatnie przygotowywali się również do występów, wielokrotnie oglądając różne transmisje muzyczne na YouTube, aby zapamiętać pozycje kamery i układy sceniczne.
Ich debiutancka piosenka to remake utworu H.O.T „Hope„, w którym do choreografii wykorzystano język migowy. Park Hyun-jin ma nadzieję, że Big Ocean wypełni lukę między osobami niepełnosprawnymi i pełnosprawnymi, przezwyciężając stereotypy i uprzedzenia. Jego celem jest, aby ludzie uznali ich za zwykłą grupę idoli, którzy są imponujący, niezależnie od ich niepełnosprawności.
Sprawdźcie ich debiut na „Show! Music Core” poniżej.
Moderator: KM
Edytor: Grazia