Czytaliście książkę „Zanim wystygnie kawa„? Dzisiaj przychodzimy do Was z recenzją kontynuacji tej książki, czyli „Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni„. Zapraszamy do przeczytania i podzielenia się swoją opinią jeśli już ją czytaliście.
Podstawowe informacje:
Tytuł: Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni
Autor: Toshikazu Kawaguchi
Wydawnictwo: Relacja
Rok wydania: 2023
Ilość stron: 208
Opis:
Kontynuacja międzynarodowego bestsellera sprzedanego w trzech milionach egzemplarzy. W Opowieściach z kawiarni spotkamy zarówno bohaterów Zanim wystygnie kawa, jak i zupełnie nowe osoby.
Mała kawiarnia w Tokio pozwala swoim gościom na podróż w czasie. Pod warunkiem, że wrócą, zanim wystygnie kawa.
Do przeszłości wraca mężczyzna, aby spotkać się ze zmarłym dwadzieścia dwa lata temu najlepszym przyjacielem, pokiereszowany życiem syn rozmawia z matką, na której pogrzeb nie dotarł, dawny narzeczony wraca zobaczyć się z dziewczyną, której nie mógł poślubić, a emerytowany policjant spotyka się z żoną, której nigdy nie dał prezentu urodzinowego.
Wszystko może się wydarzyć, ale pod wieloma warunkami. Najważniejszy: musisz wrócić, zanim wystygnie twoja kawa.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Recenzja:
„Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni” to powrót do klimatycznej kawiarni w Tokio oraz dobrze znanych nam z poprzedniej części bohaterów.
Ta opowieść pozwala nam poznać ich trochę bliżej oraz na nowo się wzruszyć, czytając kolejne historie klientów kawiarni. Dodatkowo dostajemy też parę odpowiedzi i wyjaśnień niektórych wątków, jak np. dowiadujemy się kim jest kobieta-duch w kawiarni i jaka jest jej historia oraz dlaczego tylko Kazu może nalać kawę osobom chcącym przenieść się w czasie.
Kolejny raz czytamy o zarówno łamiących serca spotkaniach, jak i tych wzruszających oraz pełnych nadziei. Poznajemy mężczyznę, który cofa się w czasie, aby spotkać się ze zmarłym przed laty przyjacielem; syna, który nie pojawił się na pogrzebie matki; mężczyznę pragnącego porozmawiać z kobietą, której nie mógł poślubić i detektywa, który nie zdążył wręczyć żonie prezentu. Wszystkie historie dorównują tym z poprzedniej części pod każdym względem – nie da się ich czytać z obojętnością.
Bardzo podobało mi się to, że po raz kolejny wszystkie postacie, o których czytamy, tak naprawdę są ze sobą w pewien sposób powiązane – są znajomymi lub rodziną pracowników kawiarni, bądź też pojawili się w poprzedniej części. Nadaje to całej książce bardziej „kameralny” klimat i sprawia, że jest się jeszcze bardziej zaangażowanym w dalsze losy bohaterów.
Jednej rzeczy nie można odmówić tej książce – dostarcza wielu emocji. Wzrusza, wywołuje uśmiech, łzy, sprawia że współczujemy bohaterom i ich podziwiamy, jednym słowem – odczuwamy, a o to chodzi podczas czytania książek.
Klimat tej opowieści jest iście magiczny i mimo iż historie postaci są raczej smutne, to każda pozostawia nas z poczuciem nadziei, a książka kończy się pokrzepiającymi słowami: “Pory roku następują po sobie, tworząc cykl. Życie również przechodzi trudne zimy. Ale po każdej zimie zaczyna się wiosna.”
To idealna lektura na jesienne wieczory, jest jak ciepły kocyk. Szczerze polecam ją wszystkim fanom literatury azjatyckiej (i nie tylko) i z niecierpliwością czekam, aby przeczytać kolejne części.
~Nari
Za możliwość przeczytania książki dziękujemy wydawnictwu Relacja!
Moderator: MiTien
Edytor: ECHo
