Zofia Szałacińska to modelka, która zgodziła się w ramach projektu „Azja bez tajemnic z K-POP LIVE POLSKA!” udzielić nam wywiadu. Zofia podczas swojej pracy jako modelka, miała możliwość zamieszkać przez 3 mięsiące w Chinach.
1. Czy życie w Chinach jest tańsze niż w Polsce?
Na pierwszy rzut oka – jak najbardziej tak. Na pełnowartościowy obiad na mieście można wydać 15 RMB, czyli około 10 zł. Za mniejszy posiłek typu 6 pierożków z mięsem płaci się nawet 8 rmb czyli 5 zł a w cenie dostaje się jeszcze gorący bulion do popijania. Komunikacja miejska jest również bardzo tania, tak samo jak i ubrania które można kupić za grosze online. Myślę, że taki kontrast związany jest z aktualną sytuacją inflacyjną w naszym kraju. Natomiast kiedy przychodzi do kosztów paliwa, wynajmu czy alkoholu w westernowych restauracjach, płaci się sporo, przede wszystkim jeśli nie zarabia się w chińskiej walucie. Przykładowo, za małe mieszkanie bliżej centrum wychodzi prawie 4000 zł miesięcznie.
2. Gdzie mieszka ci się lepiej? W Chinach czy w Polsce?
Oczywiście że w Polsce. Chiny są jak zupełnie inny świat dla Europejczyka. Sądzę, że na moje zdanie ogromny wpływ ma tamtejsza sytuacja covidowa która bardzo uprzykrzyła mi mój 4 miesięczny pobyt. Chińczycy, a przede wszystkim ci, co nigdy nie wyrwali się z ojczystego kraju mają bardzo ograniczony światopogląd i są raczej zamknięci na swoje grupy znajomych. To jednak nie zaprzecza ich gościnności i życzliwości. Kolejnym aspektem jest panujący tam ustrój socjalistyczny z komunistyczną partią na czele. Występuje bardzo duża inwigilacja w prywatność, co w pierwszym momencie ułatwia załatwianie codziennych spraw i gwarantuje bezpieczeństwo w sytuacjach kradzieży napadu itp. ale jednak może ograniczać prawa i działać na niekorzyść obywatela. Męcząca jest również biurokracja. Ostatnim aspektem jest upalny klimat, który w zeszłym roku latem sięgał 40 stopni, prawie dzień w dzień. Była to największa fala upałów w historii Chin.
3. Czy miałaś problem z zaaklimatyzowaniem się w innym kraju?
Ja na ogół jestem osobą która ma łatwość w przystosowywaniu się do nowych warunków. Szybko przywykłam do jedzenia, ba, stała się to później ulubiona część mojego pobytu. To, co najciężej było mi zaakceptować to surowe, często bezsensowne zachowania i regulacje covidowe. Czułam po prostu rozdrażnienie, stres i zmęczenie przez to co oni wyprawiali. Na przykład gdy chciałam pojechać na pracę do innego miasta to w ciągu 24h musiałam zrobić test, skontrolować go na stacji, a potem po dojechaniu na miejsce znowu zrobić kolejny bo każde miasto miało inną politykę i nie ufało swoim wynikom testów wzajemnie. Schodziło się na to wiele godzin czekania w kolejkach. Do klimatu również szybko się przyzwyczaiłam a w okresie jesiennym było bardzo przyjemnie.
6.Jak Chińczycy reagowali na twój wygląd? Czy byłaś oceniania przez pryzmat wyglądu?
Dwie najczęstsze reakcje na mój wygląd – „Wow you have such beautiful eyes!” (bo nie widują niebieskich oczu na co dzień) i „Wow you are so tall!” (przede wszystkim mężczyznom imponowało to, że kobieta jest wyższa od nich) Na ulicy zdarzalo sie ze ktos robił mi zdjęcia ale głównie ludzie się po prostu gapili.
9.Czy to prawda że chińczycy są pracowici i zdyscyplinowani?
Oj tak są to pracoholicy. Rzadko kiedy mają wolne albo jadą na wakacje. Biorą wtedy 2 tygodnie wolnego w roku
10.Jak wygląda system edukacji w Chinach?
Pewnego razu, jedząc w lokalnej knajpie, obsługiwał mnie młody chłopak. Napisał mi na translatorze że mam piękne oczy haha a potem siedząc na krawężniku przed knajpą miałam okazję z nim porozmawiać. okazało się że ma 18 lat i że ponieważ nie przykładał się do nauki w szkole, wysłali go do pracy. Czyli system wygląda tak, że mniej więcej w tym wieku po naszym liceum albo idzie się na studia albo idzie się do przysłowiowej roboty. Chińczycy którzy mogą sobie pozwolić finansowo lecą np do Londynu na studia ale jest to ciężkie do osiągnięcia ponieważ państwo niechętnie daje zezwolenie na wylot. Również chińczykom z mniejszych wiosek dużo ciężej dostać się na studia np w Szanghaju. Ci co urodzili się w dużych miastach są uprzywilejowani.
11. Jakie są wady i zalety życia w chinach?
Na wady myślę że już odpowiedziałam. Jeśli chodzi o zalety to jest to barwna kultura chińska, przepiękne krajobrazy i natura, dostęp do świeżych egzotycznych owoców (mango i orzechy smakują nieziemsko), rozwinięta komunikacja miejska i lotnicza, a w dużych miastach dostępność wielu form rozrywki.
12. Czy branża mody w Chinach różni się od tej w Polsce? Czy jest coś co Cię w niej zaskoczyło?
Różni się pod tym względem, że sprzedaż taniej odzieży prawie w 100% opiera się na rynku online. Jeśli chodziłam do sklepów stacjonarnych były w nich raczej ceny butikowe lub marki luksusowe. Rzadko występują powszechne w Polsce lumpeksy. Częściej outlety z podróbkami, które nadal są stosunkowo drogie.Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ilość naprawde jakościowych marek ze świetnej jakości materiałami. Miałam okazję pracować z klientami którzy tworzyli przepiękne projekty, bardzo wysokiej jakości. Często spotykałam się z ubraniami czy butami których fasonu w Europie jeszcze nigdy nie widziałam.
13. Czy zdarzały się sytuacje w których czułaś dyskomfort widząc jakieś zachowanie osób z Chin?
Tak. Było to np głośne charkanie, bekanie i puszczanie bąków. Nie żartuję – powszechnie uważane jest, że należy wszystkich wydzielin z organizmu się pozbywać.
14. Czy podoba Ci się styl ubierania osób mieszkających w Chinach? Jak oceniasz ich wygląd?
Zależy kogo. Osoby których nie stać na drogie ubrania i zamawiają na Taobao (czyli moda typu fast fashion, często kiepskiej jakości) wyglądają bardzo podobnie do siebie jeśli chodzi o styl i nazwałabym go basic minimal. Wiadomo, osoby starsze nie bardzo zwracały uwagę na to co noszą. Natomiast spotkałam się ze świetnie ubranymi chinkami i chińczykami którzy widać, że mają poczucie stylu i nie nosiły podróbek miksując minimal ze streetwearem lub stylem goth czy tym z lat 2000.
Dziękujemy Zofii za wzięcie udziału w naszym projekcie i jesteśmy szczęśliwi, że mieliśmy możliwość dowiedzieć się tyle ciekawych rzeczy o modzie, ale także o życiu w Chinach.
Zapraszamy wszystkich na media społecznościowe Zofii:
